Gənc qadın 2014-cü ildə Tikrit şəhərinin şimalında yerləşən Əl Alam bölgəsindən qaçırıldıqdan sonra başına gələnləri danışıb. Adı şərti olaraq N.B kimi göstərilən qadının danışdıqları eşidənləri dəhşətə gətirib.
O deyib ki, İŞİD əsgərləri subay qızları ailəli xanımlardan ayırır, evli xanımlara ərlərinin gözü önündə təcavüz edirdilər:
"1500-ə yaxın əsgərin öldürüldüyü "Speicher" bazasından xilas olanlar bizim evimizə gəlirdi. Ərimlə onların bir qisminə kömək etdik. Terrorçuların əlinə keçməsinlər deyə, onları təndirdə gizlədib sonra qaçmaqlarına yardım edirdik. İŞİD üzvləri bizim əsgərlərə kömək etdiyimizi başa düşəndə evimizə hücum çəkib yoldaşımı əsir aldılar. Daha sonra da evimizi bombalayıb buranı tərk etməyimizi istədilər. 2 uşağımı da götürüb yola çıxdım, amma yolda terrorçular bizi saxlayıb qaranlıq bir yerə saldılar. Orda 14 qadın, 4 uşaq var idi".
Müxbir təhlükəsizlik məqsədi ilə şiə türkməni olan qadının üzünü göstərməyib. Əri sünni olan qadın aşuranı qeyd etdiyi üçün terrorçular tərəfindən döyülüb, təzyiqlərə məruz qalıb.
N.B-nin sözlərinə görə, qarajda onları davamlı döyüb, təhqir ediblər:
"Qızları gözümüzün qabağında zorlyırdılar. Hətta bir qıza 4 nəfər növbə ilə təcavüz etdi. İŞİD-ə qoşulanlar arasından bizim Əl Alamdakı sünni kəndindən olan gənclər də var idi. Düz 21 gün bizi o qarajda ac-susuz saxladılar. Yemək, su istəyənləri döyürdülər. Aclıqdan əksəriyyəti huşunu itirmişdi. Zorlanan azyaşlı qızların çoxu ölmüşdü".
Bir dəfə terrorçular gedəndə qaraja yaşlı bir kişi gəlib bizə süd və su verdi. Qaçmağımıza da o, kömək etdi:
"Uşaqlara süd verib düzəldik yola. 5 gün yol gəldik. Yolda uşaqlardan biri dünyasını dəyişdi. Nəhayət Kərkükə çatdıq və bizi xilas etdilər. Zorlanan qızlardan təkcə biri sağ qaldı, onu da ailəsi qəbul etmədi. Sonradan eşitdik ki, bizə kömək edən qocanı İŞİD üzvləri öldürüb".
Kərkükdə bibisinin yanında yaşamağa başlayan N.B deyir ki, uşaqlarının qorxudan dili tutulub. Özünün isə döyülməkdən psixoloji problemləri yaranıb. Baş verən hadisələr hələ uzun illər yaddaşlardan silinməyəcək.
O deyib ki, İŞİD əsgərləri subay qızları ailəli xanımlardan ayırır, evli xanımlara ərlərinin gözü önündə təcavüz edirdilər:
"1500-ə yaxın əsgərin öldürüldüyü "Speicher" bazasından xilas olanlar bizim evimizə gəlirdi. Ərimlə onların bir qisminə kömək etdik. Terrorçuların əlinə keçməsinlər deyə, onları təndirdə gizlədib sonra qaçmaqlarına yardım edirdik. İŞİD üzvləri bizim əsgərlərə kömək etdiyimizi başa düşəndə evimizə hücum çəkib yoldaşımı əsir aldılar. Daha sonra da evimizi bombalayıb buranı tərk etməyimizi istədilər. 2 uşağımı da götürüb yola çıxdım, amma yolda terrorçular bizi saxlayıb qaranlıq bir yerə saldılar. Orda 14 qadın, 4 uşaq var idi".
Müxbir təhlükəsizlik məqsədi ilə şiə türkməni olan qadının üzünü göstərməyib. Əri sünni olan qadın aşuranı qeyd etdiyi üçün terrorçular tərəfindən döyülüb, təzyiqlərə məruz qalıb.
N.B-nin sözlərinə görə, qarajda onları davamlı döyüb, təhqir ediblər:
"Qızları gözümüzün qabağında zorlyırdılar. Hətta bir qıza 4 nəfər növbə ilə təcavüz etdi. İŞİD-ə qoşulanlar arasından bizim Əl Alamdakı sünni kəndindən olan gənclər də var idi. Düz 21 gün bizi o qarajda ac-susuz saxladılar. Yemək, su istəyənləri döyürdülər. Aclıqdan əksəriyyəti huşunu itirmişdi. Zorlanan azyaşlı qızların çoxu ölmüşdü".
Bir dəfə terrorçular gedəndə qaraja yaşlı bir kişi gəlib bizə süd və su verdi. Qaçmağımıza da o, kömək etdi:
"Uşaqlara süd verib düzəldik yola. 5 gün yol gəldik. Yolda uşaqlardan biri dünyasını dəyişdi. Nəhayət Kərkükə çatdıq və bizi xilas etdilər. Zorlanan qızlardan təkcə biri sağ qaldı, onu da ailəsi qəbul etmədi. Sonradan eşitdik ki, bizə kömək edən qocanı İŞİD üzvləri öldürüb".
Kərkükdə bibisinin yanında yaşamağa başlayan N.B deyir ki, uşaqlarının qorxudan dili tutulub. Özünün isə döyülməkdən psixoloji problemləri yaranıb. Baş verən hadisələr hələ uzun illər yaddaşlardan silinməyəcək.
